ปะขาว

n. ascetic

def.:

ชายผู้จำศีลนุ่งห่มผ้าขาว

related: hermit syn.: ชีผะขาว, ชีปะขาว sample:

ชาวบ้านต่างพากันนำอาหาร และผลไม้ไปถวายชีปะขาวที่นายดำไปพบเข้าโดยบังเอิญในป่า

clf.: ตน, คน